کمی با گوگل

شما صفحه‌ای را در وب دیده‌اید، ولی نشانی‌اش را به خاطر ندارید، الآن مجدداً می‌خواهید به سراغش بروید؛ چه باید بکنید؟
این سؤالی بود که در روزهای نخست پیدایش وب، به تدریج به ذهن کاربران می‌رسید. به آرامی سایت‌هایی پیدا شدند که قصدشان پاسخ به این سؤال بود. شاید برای خیلی‌ها –مثل من- سایت آلتاویستا نخستین تجربه بود.
ولی همانند نمونه‌های تاریخی زیادی که یک نیاز، گاه فقط به یک راه‌حل و جواب ختم نمی‌شود، بلکه موجب پایه‌گذاری یک صنعت می‌گردد و فناوری جدیدی را معرفی می‌کند، نیاز به جست‌وجو نیز فقط سربرآوردن چند سایت را به دنبال نداشت، بلکه یک صنعت تازه را ساخت. حالا دیگر این تکنولوژی، جای مهمی را در دنیای فناوری به خود اختصاص داده است، و صحبت از «اقتصاد صنعت جست‌وجو» گزافه نیست.

«گوگل» بی‌تردید مصداق تام و تمام این تجارت است؛ و شاید مهم‌ترین ویژگی‌اش این است که «فرق دارد!» با همه! و در همه چیز! از جوانان متفاوتی که نه اتوکشیده و متین، که در نهایت راحتی و سرخوشی به راهبری آن مشغولند، تا محیط کارشان و تا ابزارها و روش‌هاشان. ولی با این حال مدعی‌اند که ما دنیا را بهتر می‌فهمیم. آنچه هم که در این عمر کوتاه کرده‌اند، نشان می‌دهد که بیراه نمی‌گویند و نمی‌روند. اگر پیدایش گوگل را در همان فرمول کذایی بدانیم که ابتدا فقط دستاورد یک کار تحقیقی آکادمیک بود، و بعد نطفه موتور جست‌وجوی شرکت را در دل خود پرورد، می‌بینیم که هنوز هم همان فرمول است که حکومت می‌کند؛ مگر نه این که اساس جست‌وجوی گوگل بر این مبتنی بود که «مردم بیشتر چه را می‌پسندند؟» حالا دیگر همه می‌دانند که غالب کارها و حرکات گوگل، هوشیارانه و فرصت‌طلبانه در واقع ادامه همین فلسفه است؛ از نفوذ به دنیای وبلاگ‌ها و یافتن نبض خیل کاربران خرده‌پا، تا به راه‌انداختن جی‌میل و سرک کشیدن به مگویه‌های همیشگی کاربران، تا تاسیس اورکات و راه‌یافتن به متن شبکه‌های متنوع کاربران، و تا... همه و همه برای سردرآوردن از اطلاعات پنهان وب است، که در حالت عادی، جست‌وجوگرها راهی به آن ندارند. آن وقت است که این ماشین عظیم، خواهد توانست هر چیزی را برای شما بیابد و تقدیمتان نماید.

***********

زمانی بیل گیتس به فراست دریافت که دنیای آینده، دنیای کامپیوترهای شخصی است، و دیر نیست که این دستگاه، روی میز کار و منزل همه جاخوش کند؛ البته گیتس در این میان، فقط ناظر نبود، شاید منصفانه‌تر این است که بگوییم خود مصمم در تحقق این ایده کوشید، رؤیایی که البته به سرعت عملی شد، و کسب و کار عظیمی را برای صاحبش به ارمغان آورد، که مجموعه محصولات و خدمات، و بلکه حکومت مایکروسافت است.
حالا دیگر گروهی متخصص خیرخواه در مایکروسافت نشسته، و مترصدند که احساس کنند بازار، محصولی را طلب می‌کند، یا این که شما ممکن است به زودی به چیزی نیاز داشته باشید، تا به طرفه‌العینی برایتان بسازند و خودشان برایتان بفرستند؛ از ویرایشگر و برنامه حساب و کتاب و گرافیک و بانک اطلاعاتی و سرگرمی و پخش موزیک و ویدئو و طراحی سایت و... و مرورگر وب؛ نگران نباشید و جای دیگری نروید.
به لطف همین تسلط درازمدت تجارت گیتس است که حالا کامپیوتر روی میز همه‌مان، همه چیز دارد، و ملالی نیست.
شاید همین نبوغ در یافتن مسیر آینده بود که همواره او را با فاصله‌ای قابل توجه از دیگران -و به ویژه رقبا- نگاه می‌داشت. چه بسیار تجارت‌ها، شرکت‌ها و محصولات ریز و درشتی که در برابر امپراتوری گیتس دوام نیاوردند، و بنا به قانون صنعت و سرمایه، الآن حتا نامی از آنها باقی نمانده است.

ولی خیلی عجیب است، مایکروسافت با آن شامه افسانه‌ای، و با آن تیزبینی مثال زدنی‌اش، چطور این حوزه را ندید؟ این خطای تاریخی را باید به حساب چه گذاشت؟ غرور اقتصادی یا فنی؟ دست‌کم گرفتن دنیای شبکه و اینترنت، و تمرکز بیش از حد بر کامپیوترهای شخصی و ملزومات آن؟ افول خلاقیت؟ یا این که باید آن را به پای سن و سال او نوشت!؟
حالا غول ردموند، هرچند با تاخیر، ولی می‌خواهد وارد این عرصه نیز شود، و هر از چند گاهی نشانه‌های شتاب گرفتنش را در این زمینه بروز می‌دهد. طبعاً تحلیلگرانی هم که معمولاً در این مواقع، تکلیفشان لحظه‌شماری برای فرارسیدن زمان جنگ رقیبان است فعال شده‌اند، و پیشاپیش به گمانه‌زنی برای نتیجه سرگرمند. ولی هر چه هست، نمی‌توان از این موضوع گذشت که گسترش کاربرد اینترنت در زندگی مردم جهان، هر چه بیشتر بر اهمیت نقش موتورها و استانداردهای جست‌وجو، و نیز شرکت‌های مهم این عرصه به عنوان سکانداران آینده نه چندان دور شبکه، می‌افزاید، پس نمی‌توان نسبت به اخبار این رقابت و خط و نشان کشیدن ها، و شاید هم جنگ، بی‌اعتنا بود.

اما پیش از آکه شاهد یک جنگ تاریخی و استیلای یکی بر دیگری باشیم، اصل مهم دیگری در دنیای دانش و صنعت و سرمایه، به ما یادآور می‌شود که بهتر است چنین تصویری را از ذهن بزداییم، و امیدوار باشیم که این رقابت ادامه یابد، و حتا دیگرانی هم وارد میدان شوند.

سرویس دایرکتوری نام ها

حتما بارها برای شما پیش آمده که هنگام بازدید از یک سایت تمایل داشته باشید از هویت گردانندگان و مسئولین اون وب سایت مطلع شوید.حتی ممکن است که شما نیاز داشته باشید تا بدونید از چه نوع سروری در کجا و با چه خصوصیاتی برای راه‌اندازی اون وب سایت استفاده شده است.
اگر که خوب حرفه ای باشید که خوب کارتون درسته ،اما روشی رو که در ادامه در بارش صحبت می‌کنم هم خیلی جالبه.
 
قبلا یک توضیح مختصر برای دوستانی که زیاد آشنایی ندارن میدم:
هنگامی که شخصی قصد راه اندازی یک پایگاه رو در اینترنت داره ،دو راه می تونه انتخاب کنه : مجانی و یا پولی.
 
در سیستم های مجانی (رایگان)شما در ازای استفاده از امکانات یک سرویس دهنده از قبیل دومین (ساب دومین،دایرکتوری...)و فضای رایگان و یا حتی استفاده از نرم‌افزارهایی که برای راه‌اندازی پایگاهتون نیاز دارین؛باید نشانیی از سرویس دهنده مجانی خودتون رو هم نمایش بدین.این نشانه میتواند پنجره های تبلیغاتی که بدون دخالت شما هنگام بازدید از پایگاهتون نمایش داده می شوند ( popup window) و یا نوارهای تبلیغاتی در بالا یا پایین صفحه (banner) و یک عالمه روش دیگر برای تبلیغ رو شامل شود.

و در نوع دوم که شما باید برای خدماتی که استفاده می کنید هزینه پرداخت کنید،نیاز به ثبت نام و پر کردن یک فرم مشخصات دارید.مثلا هنگامی که یک دومین ( نام دامنهDomain  ) ثبت می کنید باید یک فرم اطلاعاتی شامل نام ،آدرس ،شماره تلفن ، پست الکترونیک و این جور اطلاعات رو پر کنید که اگر این اطلاعات رو صحیح وارد کنید بعدا شما از طریق سرویس Whois قابل دسترسی خواهید بود.
 
حالا بریم سر اصل مطلب یعنی چگونگی استفاده از این سرویس :
وب سایت ها و نرم افزار های مختلفی برای ارائه سرویس Whois وجود دارد که برخی از آن ها رایگان و برخی نیز در ازای پرداخت مبلغی اطلاعات را در اختیار شما قرار می دهند.علت گسترده بودن ارائه این سرویس مشخص بودن قوائد کار می باشد.
شما خود نیز می توانید با استفاده از بسته های آماده نرم افزاری این سرویس را بر روی وب سایت خود ارائه دهید.
در ادامه به معرفی و نحوه کار کردن با چند سرویس رایگان را معرفی می کنم.
در ادامه دو وب سایت و یک نرم افزار و یک اسکریپت را خواهید یافت.
 
    -    اولین وب سایت که اطلاعات دقیقی را ارائه می کند و بین تمام سرویس هایی که سراغ دارم از همه سریعتر تغییرات را اعلام می کند وب سایت زیر می‌باشد.این وب سایت به این علت که مستقیم هر بار از منابع اصلی Whois اطلاعات را فراخوانی می کند همیشه جدیدترین تغییرات را به سرعت اعلام می کند.

DNS, WHOIS, NSLOOKUP, HEAD HTTP, DOMAIN NAME
http://www.canufly.net/~georgegg/dns/

    -    این سایت همچنین با استفاده از تغییراتی در رجیستری ویندوز شما را قادر می سازد تا تنها با یک کلیک بتوانید اطلاعات مربوط به Whois  صفحه ای که از آن را باز دید می کنید ببینید.برای این کار می توانید یک فایل با نام whois.reg ایجاد کنید و اطلاعات زیر را در آن قرار دهید.

---------------------'Whois.reg'شروع ---------------------
REGEDIT4
[HKEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftInternet ExplorerMenuExt]
[HKEY_CURRENT_USERSoftwareMicrosoftInternet ExplorerMenuExt&Whois URL]
@="http://www.canufly.net/~georgegg/WhoisURL/WhoisURL.htm"
--------------------- 'WhoisURL.reg'پایان ---------------------

بعد از اجرای این فایل اگر در ویندوز 98 باشید بعد از دوباره راه اندازی سیستم و در ویندوز خانواده NT (NT , 2000 , XP ) با راست کلیک بر روی یک صفحه وب و انتخاب whois URL اطلاعات را مشاهده کنید.
    -    وب سایت دوم Whois Source می باشد که امکاناتش نسبت به سایت قبلی بیشتر می باشد و علاوه بر اطلاعات whois درباره host آن وب سایت اطلاعات اضافی را ارائه می دهد.

Whois Source
http://www.whois.sc

    -    برای این کار نرم افزار های مختلفی نیز وجود دارند که معمولا علاوه بر امکان WHOIS ردیابی داده ها و وب سایت ها (tracking) را نیز فراهم می کنند.یکی از این نرم افزارها که اطلاعات خوبی شامل ردیابی مسیرها (Tracking the route) و whois را همراه با خدماتی برای کاربران سرویس ICQ فراهم می کند Magic NetTrace نام دارد.در این آدرس می توانید اطلاعت بیشتری در باره Magic NetTrace بخوانید و از اینجا آن را دانلود کنید.
 
وب سایت های بیشتری را می توانید با جستجو در گوگل پیدا کنید.
و همچنین از فهرست گوگل در باره Name Search استفاده کنید.
 
در این آدرس می توانید از مرجع اصلی اینترنت در رابطه با Whois استفاده کنید:

Registry Whois Search
http://www-whois.internic.net/cgi/whois

همچنین اگر تمایل دارید که اطلاعاتی در مورد نام دامنه های ایرانی  که به .ir ختم می شوند پیدا کنید می توانید از پایگاه رسمی NIC در ایران استفاده کنید.

IRANET WhoIs Service
http://194.225.70.152/whois/

Iran NIC
http://www.nic.ir/

۱۰راه آسان برای مبارزه با هکرها

مقاله زیر رو بخونید تا هک نشید :


راه اندازی سیستم آگاه سازی کاربران :
این مبحث بیشتر به مهندسی اجتماعی در داخل یک شبکه و آگاه سازی کاربران از وجود حفره های موجود یا حفره های احتمالی مربوط است.

این نکته در عین پیش و پا افتاده بودنش بسیار حایز اهمیت است و برعکس آنچه فکر می شود باید به آن بها داد حتی اگر به قیمت تمسخر راهبر تمام شود. هیچ اشکالی ندارد تمام کاربران از کلمه های عبور سخت و بالای 12حرف استفاده کنند. در کنار آن راه اندازی Policy برای تعویض هفتگی کلمه عبور از سوی کاربران و ایجاد قوانین سخت در این باره بسیار مفید خواهد بود. کاربرانی که از شبکه اخراج شده یا بیرون می روند بلافاصله باید account آنها برای همیشه نابود شود. وقتی با ویندوز کار می کنید و پس دستوری می آید، سعی کنید خودتان به عنوان راهبر روی تمام سیستم ها آن را نصب کنید؛ اما معمولا راهبران تنبل هستند و در عوض کردن کلمه عبور خود اهمال کاری می کنند. به دلیل ورود تعداد بی شمار ویروس روی شبکه ها بخصوص اسبهای تراوا که از پورتهای 33هزار و... استفاده می کنند، سعی کنید سیستم عامل ها را با وجود نصب ضدویروس هرازچندگاهی فرمت اساسی کرده و با چک کردن رایانه کاربران و کنترل برنامه های نصب شده از صحت سیستم آنها مطلع شوید. وجود یک سیستم مریض در شبکه به کل ماشین ها آسیب خواهد زد.
پیکره بندی صحیح فایروال ها(دیواره آتش ):
اگر برنامه های گران قیمت فایروال بخرید؛ اما آن را درست نصب نکنید براحتی راه نفوذ هکرها را آسان کرده اید. اگر در سازمان حساسی هستید، ابتدا به ساکن از فایروال های دست نویس موثقان خود استفاده کنید و اگر قادر به انجام این کار نیستید، فایروال را حتما با License بخرید و فکر نکنید که خرید یک سی دی به قیمت ناچیز واقعا همان فایروالی است که مد نظر آرشیتکتور شبکه است.

نه اصلا این طور نیست.

چرا که اسم و فایروال شما به هر حال به سرور مرکزی شرکت سازنده وصل می شود و وای به حالتان اگر شما سارق شناخته شوید. بنابراین بستگی به نوع سازمان و اهمیت آن به فایروال ها رسیدگی کنید و در وهله اول نوع پیکره بندی آن بسیار مهم است.

برای شبکه های بیزینس ترافیک خطوط بسیار مهم است و طراحی چندین Zone جدا و قرار دادن فایروال های مناسب بر سر راه هر Zone راه مناسبی است که می توان در نظر گرفت.

حتی 2پورت 440 برای SSL و یا 80 برای ترافیک عادی نیز خطرآفرین است و چون باز بودن آنها برای نوع تبادل دیتا ضروری است باید با یک برنامه مناسب برای پرفورمنس شبکه به هر نوع ترافیک مصنوعی و غیرعادی شک کرده و سیستم ها را به دقت بررسی کنید. حتی وقتی تمام پورت ها را ببندید، مطمئن باشید که راه نفوذ هکر از همان پورت باز است و کافی است با یک اسب تراوا که روی پورت 80 نیز کار می کند به جان سرور یا شبکه شما بیفتد، آن وقت همه چیز به ظاهر خوب است ، اما شبکه شما Zombie برای حملات قرار می گیرد، بدون آن که متوجه باشید. همه چیز عادی است ، اما ترافیک شما به شدت بالاست.

این زنگ خطر کاملا جدی است که باید به آن توجه داشت.

یک پورت باز، یک در باز محسوب می شود و هر فایروال بسته به نوع آن تعاریف خاصی برای تنظیم در نظر گرفته است.

فایروال مانند روتر نیست ؛ بلکه توانایی تنظیم ترافیک و ورودی و خروجی دیتا را به شما نمایش می دهد. اگر روی یونیکس هستید حتما یک برنامه نویس شبکه استخدام کنید تا به وسیله او بتوانید هر روز حفره های جدید را بپوشانید و تنظیمات مناسب با کار کاربران ارائه دهید.
اعمال سیاست های سخت برای کلمه های عبور:
از کاربران بخواهید اسم همسر، فرزند، تلفن خود یا شماره هویت ملی خود را به عنوان کلمه عبور انتخاب نکنند. از آنان بخواهید کلمه های عبور را بیشتر از 12حرف انتخاب کنند. از آنها بخواهید پس از مرور اینترنت ، تمام پوشه های خود به عنوان History, cookie و... را پاک کنند. تمام کلمه های عبور Guest را در شبکه از میان ببرید. حتما کلمه های عبور برخی از اشخاص مهم در شبکه را نزد خود روی یک رایانه بدون اتصال به شبکه نگه دارید. سیستم روسای برتر خود را به اینترنت وصل نکنید. برای آنها یک رایانه با مودم بدون کارت شبکه در نظر بگیرید تا به بیرون وصل شوند (نه با رایانه خودشان ، بلکه یک رایانه بدون داشتن اطلاعات محرمانه). کلمه عبور account ناشناس روسای خود را هر روز عوض کنید و سعی کنید از یک جای بخصوص account نگیرید. اگر کار ضروری پیش آمد یک اتاق به عنوان کافی نت در سازمان خود راه بیندازید تا میزان ریسک به حداقل برسد. از کارتهای هوشمند به عنوان فاکتور اصلی authentication روی نوت بوک ها و سایر سیستم ها استفاده کنید. به کاربران خود بگویید هنگام عوض کردن کلمه عبور از همان کلمه سابق با حرف جدید در انتهای آن استفاده نکنند. با رعایت این نکات بسیار ساده باور کنید ضریب ایمنی شما بسیار بالا می رود.